Aku dapat sambung belajar dekat Politeknik Ungku Omar,Ipoh. So, apa persediaan aku.? Setakat ni aku just baru beli barang je. Antaranya kasut, beg macam nak pergi luar negara, baju la.. Ni la antara sebab kenapa aku tak nak sambung belajar. Ayah dengan ibu aku akan keluarkan banyak duit untuk aku. Aku tak suka bila ayah aku suruh aku beli kasut mahal-mahal. Aku lebih suka beli kasut dekat pasar malam yang harganya just RM10. Aku tak kesah kalau murah. Bagi aku mahal tu membazir je. Memang la orang kata yang mahal tu lebih berkualiti tapi bagi aku kalau jaga elok-elok yang murah tu mesti tahan lama la.. Bukannya baru sekali aku beli barang dekat pasar-pasar nie..
Banyak kali aku lari dari ayah aku bila nak beli barang. Bukan tak nak dengar apa yang ayah aku cakap tapi aku tak nak barang mahal-mahal nie.. nanti ayah dan ibu aku yang susah, aku tak suka! Terasa diri ni membebankan mereka je.. Ni kasut yang aku beli. Satu je yang bawah RM10.
Kasut pun harga dah nak dekat RM200. Belum lagi kira beg untuk aku pergi kelas dan beg baju. Punya la mahal. Geram je rasanya bila beli barang mahal-mahal nie.. Baju pun dibeli baru. Kalau aku pakai je baju yang dah ada. Ibu aku pulak duk semngat beli kain untuk buat baju kurung. Katanya, masa daftar nanti pakai la baju baru.. Aku cakap tak payah pakai je la baju apa yang ada. Ibu aku cakap, dah dekat kakak aku ibu aku buat macam tu, aku pun kena la jugak.. Sabar je la aku.. Kalau dapat membeli tu, habis satu kedai nak diborong nye... Hurm.. Pasrah je aku..
Sekarang nie aku dah bawak harapan ibu dan ayah aku untuk berjaya. Aku sebenarnya takut nak sambung belajar nie.. Aku risau aku tak mampu nak bawak apa yang aku belajar nanti. Mesti ramai yang pandai-pandai nanti. Ni yang aku lemah nie.. Uwa... Mau nangis lorh.. Aku just berdoa dan berharap aku mampu hadapi semua ujian nanti dekat sana..
Ok la sampai sini dulu aku bercerita. Nanti bila aku kelapangan, lepak-lepak aku berstory lagi.. Insya allah..
0 meluah kan perasaan:
Post a Comment